Bir hedefe nasıl motive olunur? Bunun tek bir yanıtı yoktur sanıyorum. Fakat o hedefe giden yol uzunsa motivasyon gerçekten çok önemli. Yazılarımda 3 yıl boyunca geçirdiğim değişimden bahsediyorum. Bu süreç boyunca hem yaptığım sporu çeşitlendirdim hem de beslenme üzerine kendimi geliştirdim. Hala her gün öğrenmeye ve öğrendiklerimi uygulamaya devam ediyorum. Bu motivasyonu nasıl sağladığıma dair kendi tecrübemi yazayım. Belki sizlerin de işine yarar.
Öncelikle motive olacağınız bir hedefiniz olmalı. Yarı maraton mu koşmak istiyorsunuz yoksa çocuklarınızla oynarken çabucak yorulmamak mı? Belki de yalnızca güzel bir vücuda sahip olup plajda ben burdayım demek istiyorsunuz. Bu her ne ise işin başında karar vermelisiniz.
Yağ yakmak için kardiyo zorunlu mu? başlıklı yazımda Berlin’e ilk geldiğimde çok kilolu olduğumdan bahsetmiştim. Rahat hareket edemiyordum, koca göbeğim dolayısıyla penguen gibi yürüyordum, çabucak yoruluyordum. Daha önemlisi motivasyonum kalmamıştı. Hayat enerjim yoktu. O sıra İspanyol bir ev arkadaşım vardı. Ona “Keşke Berlin’e 10 yıl önce gelseymişim” demiştim. “Are we dead?(Öldük mü?)” dedi. Bu cevap beni çok etkilemişti. Daha ölmedik!
Sonrasında Türk arkadaşlarla Kreuzberg’de bir barda buluştuk. Alçakça bir koltuğa oturdum. Daha doğrusu göbeğimi oturttum, ben de yanına sığıştım. Bunu gören bir arkadaşım “Adam bitmiş ya” dedi. Bu cümle de beni çok etkiledi. Daha ölmediğimi, henüz bitmediğimi önce kendime ve sonra herkese göstermeye karar verdim. Hedefi belirledim. O göbekten en kısa sürede kurtulacaktım.
Belki de beni en çok motive eden şey sonuç görmek. Aynaya baktığımda, tartıya çıktığımda ya da belimi ölçtüğümdeki değişim motivasyonumun hep yüksek kalmasını sağlıyor. Bu nedenle ölçmek ve kaydetmek çok önemli. Farkettiyseniz sizinle 3 yıl önceki ölçülerimi bile paylaşabiliyorum. Çünkü bu süreçte aralıksız ölçüyorum ve kayıt tutuyorum. Hatta bolca fotoğraf da çekiyorum. Eski görüntüm ile yenisini karşılaştırmak beni çok motive ediyor.
Yağ yakmak da kas yapmak da çok çok zor. Evren gül bahçesi değil ve hayat çok acımasız. Başlarken bu zorluğu kabul etmek motive olmanıza yardımcı olacaktır. Çünkü çok zor bir işi başarmaya çalıştığınızı biliyorsunuz. Bu zor hedef için yılmadan sabırla çalışmanız gerekiyor.
Bazen işler beklediğiniz gibi gitmeyebilir. Sonuç alma hızınız sadece genetik nedenlerle yavaşlamış olabilir. Elinizde olmayan farklı nedenlerle hedefinize tam odaklanamadığınız dönemler olabilir. Hasta olabilirsiniz. Bir yakınınızı kaybedebilirsiniz. Bu gibi engellerle karşılaştığımda önceden bana saçma gelen telkin yöntemini denedim. Umutsuzluğa kapıldığımda kendime defalarca “Her şey çok güzel olacak” derim. Başarabilirsin, yapabilirsin benzeri sözleri tekrarlarım. Deneyin, işe yarıyor.
Yazacak elbette daha çok şey var ama bu yazıyı fazla uzatmak istemiyorum. Daha sonraki yazılarda yeri geldiğinde motivasyon konusuna tekrar değinirim. Yarın da vücut yağ oranından bahsedeyim👋
Follow me on Twitter